معرفی فلور، اشکال زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان مراتع ییلاقی پلور

بررسی فلور هر منطقه به دلیل اینکه حضور گیاهان و وضعیت آن‌ها را در منطقه نشان می‌دهد از اهمیت خاصی برخوردار است. در این بررسی مراتع ییلاقی پلور با مساحت 4600 هکتار و ارتفاع 2600 متر از سطح دریا در جنوب استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه فلورستیک- فیزیونومیک منطقه به روش پیمایش زمینی در دو مقطع زمانی (اوایل فروردین و اواخر خرداد) نشان داد که در منطقه مورد بررسی تعداد 44 تیره، 157 جنس و 276 گونه گیاهی وجود دارد. تیره‌های Poaceae (45 گونه)، Astraceae (37 گونه)، Labiatae (22 گونه) و Fabaceae (21 گونه) مهمترین تیره‌‌های گیاهی موجود در منطقه بوده که در مجموع 6/45 درصد از کل گونه‌ها را شامل می‌شوند. جنس‌های Astragalus (9 گونه)، Agropyron (7 گونه) و Bromus (6 گونه) دارای بیشترین غنای گونه‌ای هستند. همی‌کریپتوفیت‌ها (51 درصد) و تروفیت‌ها (6/24 درصد) از مهمترین گروه‌های ساختاری طیف زیستی منطقه به روش رانکیه هستند. بررسی پراکنش جغرافیایی عناصر گیاهی بر اساس روش زهری نشان داد که 55 درصد از گونه‌های منطقه مورد بررسی به ناحیه رویشی ایران- تورانی تعلق دارند و 9/2 درصد از جهان وطن و سایر گونه‌ها چند منطقه‌ای می‌باشند که از بین آنها ایران- تورانی، مدیترانه‌ای و ایران- تورانی، مدیترانه‌ای، اروپا- سیبری از بالاترین درصد برخوردارند.